De hoogste pub van Engeland

De hoogste pub van Engeland

[2009]  Je komt niet per ongeluk terecht bij de hoogst gelegen pub van Engeland. Tan Hill Inn is te vinden in het verlaten natuurgebied van de Yorkshire Dales in het noorden van het land. De herberg ligt letterlijk ‘in the middle of nowhere’, met niets dan dorre heuvels in de wijde omtrek en honderden schapen als gezelschap. Het dichtstbijzijnde dorpje bevindt zich op zo’n tien mijl afstand.

Van buiten is de herberg een somber gebouw, opgetrokken uit grijze natuursteen. Gebouwd om woeste najaarsstormen en felle winterkou te weerstaan. Buiten staat een busje op rupsbanden. Tan Hill Inn ligt er niet echt verleidelijk bij, maar een alternatief is in de buurt niet te vinden.

Zodra je door de tochtdeur binnenkomt, verandert het norse beeld onmiddellijk. Een atmosfeer van warme gezelligheid straalt je tegemoet. Het is bomvol. In de hoek smeult een kolenvuur in de open haard en achter de bar bespeelt de waardin de tapkranen voor de vele gasten. Natuurlijk is er lokaal bier te krijgen: Dent en Theakston. ‘Beers from the wood’, prijst deze laatste zichzelf aan. Het bier wordt nog met een handpomp uit houten vaten getapt. Er is zelfs een houten biervat tot stoel verzaagd waar die slogan in gebrand staat. Sinds kort heeft de pub zijn eigen huisbier, met de weinig aanlokkelijke naam ‘Ewe’s juice’, ooienvocht. Maar het blijkt een smakelijk, bruin bier te zijn, met een licht zoetje. Met 5% alcohol is het aanzienlijk zwaarder dan het bier dat je gewoonlijk in de pub aantreft. Het past bij de ruige omgeving van de Yorkshire Dales.

Wie geluk heeft een plaatsje te bemachtigen kan eten aan de oude versleten tafels. De kost is eenvoudig, lekker en vooral veel. Een mount of mash bij de lamsschouder met muntsaus levert een berg puree op, waarbij je stijgijzers nodig hebt om die te beklimmen. Wie wil roken moet naar buiten. Bizar, want de gelagkamer is zwanger van de walm van het kolenvuur, daar gaat een sigaret weinig aan toevoegen. Maar plichtsgetrouw als Engelsen zijn, gaan rokers naar buiten om een sigaretje op te steken. ’s Avonds moet je dan wel oppassen, want voor je het weet struikel je over een van de schapen die voor de deur rondscharrelen, op zoek naar iets lekkers. Met een beetje geluk vang je een glimp op van de geest van Mrs. Peacock, een voormalige waardin die veertig jaar lang de scepter zwaaide over de herberg

Zoals in de herberg in het kerstverhaal, kun je in Tan Hill blijven slapen. En ook bij Tan Hill moet je geluk hebben om een plekje te bemachtigen. De pub heeft maar een paar kamers voor gasten. Zijn die vol, dan zijn er nog altijd banken in de lounge, waar gasten voor een nachtje terecht kunnen. Of er ook een schuur is, weet ik niet.

Links van de pub staan een paar tentjes. Tan Hill Inn ligt aan de Penine Way, een wandelroute dwars door het hart van het land. Zeg maar het Pieterspad van Engeland. Echte die-hards laven zich aan bier en spijs in de pub, waarna ze voldaan  buiten in hun tentje tussen de schapen kruipen.

Geen reactie's

Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.