Budels 150

04 jun Budels 150

[2020] Dit jaar vieren vier brouwerijen hun 150-jarig bestaan: Amstel, Budels, Alfa en Lindeboom. Voor ieder van die brouwerijen zou het een bijzonder feestelijk jaar worden met een baaierd aan evenementen. Dat was het plan.

Van die vier brouwerijen is de Budelse brouwerij het meest bescheiden. Budels is een kleine regionale familiebrouwerij in het oosten van Brabant. Op dit moment staat de vierde generatie van de familie Arts aan het roer. Samen met haar broers Harry en Gerard loodst Carine de brouwerij door deze woelige tijden. Door hun bescheidenheid is Budels wellicht de minst bekende familiebrouwerij van het land. In de lawine van craftbrouwerijen die ons land overspoeld heeft, lijkt ze bijna ondergesneeuwd. Dat is onterecht. Budels was al een craftbrouwerij toen dat woord nog uitgevonden moest worden. Ze waren het al toen de huidige generatie craftbrouwers in hun pyamaatje naar Sesamstraat zaten te kijken, om de woorden van de Amsterdamse burgemeester Eberhard van der Laan maar eens aan te halen. Sterker nog, Budels was al een craftbrouwerij toen de ouders van de huidige generatie craftbrouwers nog niet eens aan een nageslacht dachten.

Dat de brouwerij ondanks de respectabele leeftijd van honderdvijftig jaar nog niet oud en versleten is, bewijst brouwer Gerard Arts door telkens weer nieuwe bijzondere bieren op de markt te brengen. Veelal biologische bieren bovendien, maar ook daar doet de brouwerij weer uitermate bescheiden over. Geen schreeuwerige en engelstalige slogans over ‘protecting the planet’ of zoiets. Gewoon in stilte, omdat het vanzelfsprekend is, dat je het goede doet. Een voorbeeld van de nieuwe wegen die Budels inslaat is de White Gose, gebrouwen met limoen, koriander en een snufje zout. Voor mij was dit bier de revelatie van de Week van het Nederlandse Bier van afgelopen jaar. Wat een heerlijk zomerbier! Licht zuur, citrus en helemaal in balans.

Met de White Gose slaat Budels een totaal andere weg in dan de Belgische biertypen die normaal gesproken uit de ketel stromen. Die voorliefde voor Belgische biertypen is niet zo gek, als je je realiseert dat Budel een grensgemeente is, op een steenworp afstand van de trappisten van Achel. Ook in Duits geïnspireerde biertypen blinkt Budels uit, en dan vooral diegene die traditioneel al in Nederland worden gebrouwen. Het feit dat er tijdens de Koude Oorlog een kleine Duitse legereenheid in Budel gelegerd was, zorgde ervoor dat ook deze bieren gretig aftrek vonden.

In het begin van mijn professionele biercarrière zorgde ik er altijd voor dat ik in de vroege lente een stop maakte bij de brouwerij om een of twee kratten Meibock, zoals de Lentebock toen nog heette, aan te schaffen. Eén keer lukte die stop in de vroege lente niet en was ik een paar weken later op de brouwerij. Dat bleek een dure fout. Alle Meibock was uitverkocht. Maar gelukkig had Carine in de ijskast van de familie zelf nog wel een sixpack koud staan voor deze dorstige. Budels Meibock was voor mij de zwaluw die aankondigt dat de lente in aantocht is. Een lente die door de opkomst van honderden nieuwe brouwerijen is uitgegroeid tot een zonnige zomer. En nu ik er zo over nadenk, ook die gose is natuurlijk van oorsprong een Duits biertype. Wat dat betreft past dit bier helemaal in het DNA van Budels.