Pils is terug (van nooit weggeweest)

Pils is terug (van nooit weggeweest)

In het schuimende bierlandschap vind een mooie ontwikkeling plaats: de terugkeer van het pils. In de ontketende biermarkt was het onder zelfverklaarde bierkenners mode om je af te zetten tegen pils. Pils werd afgeserveerd als smakeloos en minderwaardig industriebier, een bier voor de onwetenden. Alles ter meerdere eer en glorie van ‘speciaal’bier, waarbij speciaal wordt gedefinieerd als ‘ABP’: alles behalve pils.  Een kortzichtige benadering, want pils is in de laatste honderd jaar niet voor niets zo populair geworden, dat het bijna ieder ander biertype overvleugelde. Toegegeven, de smaak van pils is in die honderd jaar steeds minder prikkelend geworden, en bieren gingen steeds meer op elkaar lijken. Zelfs Brand Up werd aangepast aan de smaak van de consument (lees saaier gemaakt), een fout die de brouwerij gelukkig snel hersteld heeft.

De bierrevolutie leidt ertoe dat brouwers nu ook pils herontdekken als een verfrissende drank die wel degelijk onderscheidend kan zijn. Verschillende craftbrouwers experimenteren ermee. Gisteren presenteerde zelfs grootgrutter Albert Heijn een vernieuwd en afgestoft Brouwersbier. In de jaren negentig was Brouwersbier verstoft tot een schuimende gele drank die naar weinig smaakte. Een drank gebrouwen voor drinkers die voor weinig geld genoegen namen met de illusie goed bier te drinken. En soms zelfs dat niet meer. Na een sabbatical van een dik decennium is Brouwersbier terug als een hip alternatief voor de eigentijdse dorstige. Jammer is dat Albert Heijn ervoor blijft kiezen de brouwer niet op het etiket te vermelden. Je zou eigenlijk beter van een Nonbrouwersbier kunnen spreken, want Brouwersbier waar je de brouwer niet van weet, dat blijft een beetje vreemd.

Wie wel zijn brouwer nadrukkelijk in de spotlights plaatst is Heineken met het nieuwe H-41 bier. Meesterbrouwer Willem van Waesberghe was overal aanwezig om deze nieuwe loot aan de Heinekenstam te presenteren. En terecht. Voor een biertype als pils is de gist van doorslaggevende invloed op de smaak van het bier. Vandaar dat de grote merkenbrouwers die gistcultuur vertroetelen en haar met hand en tand beschermen. Om onder de eigen naam Heineken een nieuw bier met een andere gist te presenteren, is niets minder dan een revolutie. Een breuk met het eenheidsdenken en een verrijking van de biercultuur. Zeker omdat het niet zomaar een gist is, maar een totaal onbekende giststam die diep in Patagonië gevangen is. Als je wilt weten wat de invloed van gist op de smaak van een bier is, proef dan eens een glas Heineken naast een glas H-41. Beide gemaakt van hetzelfde wort, zij het, dat die van de H-41 iets meer geconcentreerd is.

Ook Gulpener laat zich niet onbetuigd. Eerst kwam de ongefiltreerde Ur-Hop op de markt als een pils zoals we die niet kennen. Een pils dat wel heerlijk, maar niet helder is. Dit jaar lanceerden ze 1825. Een soort pils op steroïden. En dan niet die kunstmatige steroïden, maar met gebruik van een royale hoeveelheid mout, waardoor het stamwortgehalte 18,25 Plato bedraagt. 1825 is niet toevallig ook het stichtingsjaar van de brouwerij. Het bier is net als pils volgens de ondergistende methode vergist. Het mag alleen geen pils heten, omdat het bier daarvoor te zwaar is. Met dik 8% alcohol is het een prachtig uitgebalanceerd bier geworden, wat gevaarlijk doordrinkbaar is. En dit zijn niet de enige nieuwe ‘pilsners’. Pils is terug en er gaat nog veel volgen.

Geen reactie's

Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.