Sahti kampioenschap

20 okt Sahti kampioenschap

[2018] Sahti is een biersoort in z’n oervorm, dat alleen nog in een klein gebied in Finland gebrouwen wordt. Naar verluidt is de manier van brouwen bijna ongewijzigd gebleven sinds de tijd van de Vikingen. Het bier is roodbruin, troebel, volmondig en smaakt naar vloeibaar en kruidig bananenbrood (denk aan jeneverbes, dennenhars, rozemarijn wellicht). Het is in de smaak, en qua sterkte in de verte verwant aan Weizenbock. Sahti heeft geen koolzuur (en dus geen schuimkraag) en een behoorlijk alcoholpercentage van rond 8%. Het bijzondere van het brouwproces is, dat de vloeistof niet aan de kook komt. Ook hop is niet nodig, het mag overigens wel. De toevoeging van andere kruiden is uit den boze, op één belangrijke uitzondering na. Het bier wordt gefilterd op een bed van jeneverbestakken en eventueel roggestro, hetgeen het bier vanzelfsprekend een heel eigen karakter geeft. Voor de gisting wordt gewone bakkersgist gebruikt. Eens per jaar wordt het open Fins kampioenschap georganiseerd, dit jaar in Karvia, een dorpje van amper 2.500 inwoners in het midden van Finland.

Voor het kampioenschap mag elke gemeente één brouwer afvaardigen. Iedere lokale kampioen neemt zijn eigen jurylid mee. Er is dit jaar een recordaantal van 53 deelnemers en er zijn dus 53 juryleden. Of eigenlijk 54, want als internationaal jurylid mag ik ook mee proeven.

Om elf uur moeten de deelnemers aan het kampioenschap persoonlijk hun sahti overhandigen aan de organisatie. Daarbij moeten ze ook een verklaring tekenen, dat ze de sahti zelf gebrouwen hebben volgens de officiële regels. Er vormt zich een lange rij van brouwers, ieder met een jerrycan met tien liter eigengebrouwen bier. In het ronde houten gemeenschapshuis van Karvia verzamelen zich ondertussen de juryleden. We proeven in totaal in drie rondes. Tussen de rondes zit een lange pauze waarin de juryleden op het festivalterrein nog wat meer sahti kunnen proeven.

Dat festivalterrein is gevuld met campers, busjes, bussen en auto’s. Stoelen en tafels zijn uitgeklapt en iedereen plakt een bord met de plaats van herkomst op de auto. Iedere streek heeft zijn eigen traditie. Het is te gek om van tafel naar tafel te banjeren en overal lokale sahti te proberen terwijl de brouwer vertelt wat zijn bier zo speciaal maakt. Het ene bier is bijna blond, het ander diep donkerbruin, afhankelijk van de hoeveelheid rogge die gebruikt is. Ook het al dan niet gebruiken van hop of de hoeveelheid jeneverbes speelt een rol bij het uiteindelijke resultaat. De sahti uit Lammi wordt gebrouwen met 10% roggemout en zonder hop. Die van Joutsa is blonder omdat daar minder rogge in zit, en kan zelfs iets zuur zijn. De Lahtisahti is dan weer veel donkerder (meer rogge) en behoorlijk zoet.

Er is zelfs een groepje studenten uit Lapland komen rijden, ver buiten het traditionele sahti gebied. Met hun enthousiasme en typisch Lapse laarzen stelen ze de show. Niet met hun bier overigens, daar moeten ze nog even op oefenen. Voorgaande winnaars zijn duidelijk herkenbaar aan de pet van gevlochten berkenbast die ze met heel veel trots dragen. Ze hebben er wel iets weg van Super Mario. “Je kunt er alleen geen bier uit drinken”, zegt oudwinnares Kaisa, “en dat is wel jammer”. Iedereen wil weten of er in Nederland ook zo’n traditie van een eeuwenoud bier bestaat. Ik moet ze teleurstellen.