Staar op het jaar 2018

30 dec Staar op het jaar 2018

[2018] Het zou me niet verbazen als 2018, terugkijkend, de geschiedenis in gaat als het overgangsjaar van de bierrevolutie. De kinderjaren van de craftbierrevolutie zijn geweest, en langzaam komen we ook uit de pubertijd. Dat doet pijn, groeipijn. Op de Craft Beer Conference in Nashville zag ik voor het eerst meer brouwers in lange, dan in korte broeken. Ook de hoeveelheid baarden leek minder – of is dat alleen maar suggestie? Tijdens de presentaties was er veel aandacht voor professionaliteit en het belang van samen optrekken. Samen sta je nu eenmaal sterker. Brouwerijen die voor 2014 gesticht zijn, groeien nauwelijks meer. Die horen voor de fladderende en notoir ontrouwe craftbierconsument tot de ‘oude hap’. Alleen nieuwe brouwerijen tonen nog lekkermakende groeicijfers. Maar als je van niets komt, is het niet zo lastig je omzet drastisch te verhogen. Ook in Nederland ontstaat een soortgelijk beeld. Voor het eerst is de groei van de groei van het aantal brouwerijen afgenomen. Er is nog wel groei, maar het gaat niet meer steeds harder. Ook sluiten de eerste brouwerijen alweer hun deuren. Bomen groeien ook hier niet tot in de hemel. Het is spannend wat er gebeurt als het ‘gratis geld’ van de crowdfunding terugbetaald moet worden. 

Is het dan alleen maar kommer en kwel? Zeker niet, want de trend naar lokale en authentieke producten is voorlopig nog niet voorbij. Frontaal, Rock City, Bird en nog veel meer brouwerijen hebben razend succesvolle crowdfundings achter de rug. Wel lijkt de onstuimige experimenteerdrift wat uitgeraasd te zijn. Steeds minder mensen zitten te wachten op weer een nieuwe IPA met gefermenteerde komkommerschil en konijnenkeutels. Er is een reden waarom sommige dingen gewoon niet lekker zijn. Klassiekers, nieuw en oud, winnen terrein. Naar de pilswoestijn van voor de eeuwwisseling keren we gelukkig niet meer terug, hoewel Lidl een moedige poging doet met Kordaat. De klassiekers vinden we wel meer en meer in blik terug – steeds meer brouwerijen stappen over naar deze verpakkingsvariant. Met als vlagdragers dit jaar brouwerij Kees en ’t Uiltje.

De overname van het jaar in Nederland was ongetwijfeld Bier&cO, dat beschutting vond onder de steeds bredere vleugels van Swinkels Family Brewers. Het aantal onafhankelijke bierdistributeurs neemt daarmee verder af. En laat nu juist die distributie de sleutel van succes zijn voor de groei van een brouwerij, die groter wil groeien dan zijn eigen brouwlokaal. Vooropgesteld natuurlijk dat de kwaliteit van het bier op peil is. Met het volwassen worden van de craftbiersector, zie je dat ook kwaliteit steeds meer aandacht krijgt. En kwaliteit is één van de bouwstenen van nieuwe (en oude) klassiekers.Ook in 2018 zet de groei van alcoholvrije bieren onverminderd door. Met meer of minder succes wordt geëxperimenteerd met alcoholvrije varianten van het rijke scala aan biertypen dat de craftbrouwers ons bieden. Naast de alcoholvrije lagers en weizens en witbieren, komen ook de alcoholvrije IPA’s en stouts op. Eindelijk is ook in dat segment de broodnodige variatie aan het ontstaan. Het is mooi om te zien dat een jonge brouwerij als VandeStreek met z’n alcoholvrije IPA zulke hoge ogen gooit. Ooit begonnen als een speeltje in hun Playground serie, is het bier inmiddels uitgegroeid tot een belangrijke pijler onder het succes van de brouwerij. Sommige dingen zijn gelukkig niet te voorspellen – althans niet door mij.