Vijf maal 050

Vijf maal 050

[2019] Onlangs gaf ik een proeverij met vijf Groningse bieren voor een groep oudstudenten uit die stad. Een stad waar destijds de bierwereld niet verder ging dan pils. Waar kwantiteit boven kwaliteit ging. De stad is er behoorlijk op vooruit gegaan. Nu kan ik bij de onvolprezen slijter Van Erp aan de  Kromme Elleboog mijn slag slaan, terwijl ik bij Just in Beer in de Folkingestraat de kers op de taart kan uitzoeken. Voor mij was de proeverij een feestje: niet alleen vanwege het gezelschap, maar ook omdat ik een aantal bieren niet kende – en sommige ook nooit meer zal kunnen proeven. Al vertellende realiseerde ik me dat de vijf gepresenteerde bieren wel een mooie staalkaart bieden van waar we nu staan met de Nederlandse biercultuur.

We trappen af met Kon Minder, een blond bier van Baxbier Brewery. “Kon Minder is de kreet van een dolenthousiaste Groninger die zijn waardering wil uiten”, zegt het etiket. Jeroen Bax en zijn team timmeren sinds 2014 hard aan de weg om een mooi gamma aan mooie bieren aan te bieden. De naam is goed gekozen. Kon Minder is lekkere toegankelijk blonde, die bij iedereen in de smaak valt.

Van brouwerij Groninger komt Spelt Pale Ale op tafel. Groninger is een zogenaamde ‘koude brouwer’, wat wil zeggen dat ze nog geen eigen ketels hebben. Van de ruim 650 brouwerijen die Nederland ongeveer telt, heeft ruim de helft geen eigen ketels, er is alleen een merk en vaak een droom van een eigen brouwerij. Niet iedereen is zo transparant als Groninger, die de brouwerij gewoon op het etiket vermeldt. Spelt Pale Ale is gebrouwen in Friesland, wat mij niet zo Gronings lijkt. De ‘oerspelt’ dat in het bier gebruikt komt dan wel weer uit Groningen, en ook dat past in een trend van meer lokale aanschaf van ingrediënten. Het bier brengt wat de naam belooft: een toegankelijk bier met een fris zuurtje van de spelt en een duidelijke bitterheid van de hop in de afdronk.

Zure Matjes bier van Pivo is de volgende slok: een van oorsprong fris fruitig bier dat door een wilde gist zure tonen heeft. En warempel, het aroma van het bier heeft inderdaad wel iets van zure matten. Pivo stond voornamelijk bekend om z’n bieren van lage gisting. Dat is best bijzonder, want de meeste brouwers richten zich op bieren van hoge gisting, die iets makkelijker te brouwen zijn. Maar ik spreek bewust in de verleden tijd, sinds eind 2018 is de brouwerij dicht: de stap om op te schalen was te groot, en de bestaande installatie was te klein. Het is een beslissing waar meer kleine brouwers zich voor gesteld zullen zien.

Is voor de meeste proevers het zure van Zure Matjes al een verrassende smaak, de rokerigheid van de Smoked Porter van Martinus doet bij de niet whiskydrinkers de wenkbrauwen fronsen. De whiskydrinkers daarentegen zien direct beelden van het Schotse eiland Islay, bekend van zijn turfwhiskies, voor hun geestesoog dwalen.

De proeverij eindigt met een barrel aged Quadrupel van brouwerij Rockin’ Ludina, en om de cirkel compleet te maken, in samenwerking met Baxbier. Een flinke toet van het bier, voluptueus, veel en lekker.Wie de bieren in hun eigen habitat wil proeven doet dat best rond het eerste weekend van april, tijdens het bierfestival Groningen in de Martinikerk.

Geen reactie's

Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.