High end beering

24 aug High end beering

[2023] Of het met de klimaatverandering te maken heeft, betwijfel ik, maar de afgelopen maanden kwam ik een paar keer Vuurzee tegen. Dit bier werd vijf jaar geleden met veel bombarie gelanceerd als een alternatief voor wijn of gedistilleerd in de haute-cuisine. Blijkbaar is die missie geslaagd, want beide keren trof ik Vuurzee in een chique omgeving waar bier nog geen vaste voet aan de grond heeft gekregen. Niet als een hoog culinaire drank in ieder geval. Wat dat betreft hebben de ondernemers achter deze ‘drank’ (ze zijn wat terughoudend om het bier te noemen) wel iets bereikt, wat nog maar weinigen gelukt is: een fles bier als een eliteproduct in de markt zetten, waar normaal gesproken alleen champagne uit witgelakte flessen wordt gedronken. Bier voor het Quote-500 publiek, zeg maar – met bijbehorend prijskaartje.

Om zich in deze markt binnen te vechten, tarten de ondernemers achter Vuurzee ongeveer iedere waarde die binnen de wereld van de bierliefhebbers als normaal wordt ervaren. Allereerst is het product omgeven met een werkelijk ongelofelijke hoeveelheid marketing blabla. Dat is nog niet heel vreemd, daar hebben veel brouwers last van. Maar de ondernemers achter Vuurzee bereiken wel ongekende hoogten. Zo noemen ze zich ‘De Goede & De Stoute’ naar twee Bourgondische hertogen die een half millennium geleden over Vlaanderen, Brabant, Holland en Limburg regeerden. Filips de Goede speelde in 1464 (herinnert u zich dit nog?) een belangrijke rol bij de eenwording van de Lage Landen. En Bourgondisch leven, dat heeft toch associaties met genieten? Genoeg reden voor de ondernemers om zich de namen van deze oorlogszuchtige hertogen toe te eigenen en ‘anno 1464’ in gouden letters op ieder etiket af te drukken. De claim ‘anno 1240’ op flesjes Leffe is in vergelijking met deze historische toe-eigening niet meer dan kinderspel. Fles en etiket zien er gelikt uit, totaal niet wat je van bier zou verwachten. ‘Cuvée de Prestige’ staat erop. Ooit was dit de mooi gevonden term ‘vonkelbier’. Blijkbaar was die benaming nog te bierig om de hoogste gastronomische toppen te bereiken.

Rick Kempen gaf in 2019 op zijn blog ‘My Life with Beer’ inzicht in de luchtbel en het regelrechte kopieergedrag waarvan de ondernemers zich destijds bedienden om geld voor hun nieuwe onderneming binnen te krijgen. In hun aankondiging op Crowd About Now wikkelen ondernemers Pieter en Piet er geen doekjes om: ‘Wij zijn […] meer dan een bier alleen. Wij creëren een totaalbeleving en bouwen aan een merk dat niet alleen verbindt door mooie ervaringen, maar ook door een bijzondere en krachtige indruk achter te laten.’ Blijkbaar is deze benadering nodig om bier in ‘high-end dining’ door te laten breken. Het geeft mij te denken. Is goed bier zonder blabla te volks?

Helaas laten de ondernemers niet weten waar hun bier gebrouwen wordt. Dat is niet zo transparant en vooral jammer. Want de smaak van de ‘totaalbeleving’ is uitstekend. Het bier laat zich zelfs redelijk goed verouderen volgens enkele sommeliers-in-opleiding waarmee ik de drank proefde. Ook in de wereld van de bierliefhebbers waren Piet(er) hun tijd vooruit. Vuurzee is een echte grape-ale, een blond bier waaraan pinot-noir druiven zijn toegevoegd. Vergist met Champagne-gist vanzelfsprekend, voor dat extra vleugje luxe. Grape ales breken nu pas op grotere schaal door, als brug tussen de wereld van wijn en bier. Dat hadden de ondernemers destijds al goed gezien.