Kaasstrijd op ‘Taste of Amsterdam’

24 sep Kaasstrijd op ‘Taste of Amsterdam’

[2011]  Het culinaire festival Taste of Amsterdam heeft dit jaar wel een heel bijzondere attractie. Importeur en biergroothandel Bier & Co heeft er zijn tenten opgeslagen voor een heus biertheater. Vanzelfsprekend kun je schitterende bieren proeven als Emelisse Espressostout of Jopen Trinitas. Maar de grote trekpleister zijn de presentaties over bier. Presentaties waarbij je ook uitgebreid kunt meeproeven en die je smaakpapillen doen glunderen van genot.

In de ‘kaasstrijd’ mag het publiek bepalen of bier of wijn beter smaakt bij vier verschillende kazen. Wijnschrijver Cuno van ’t Hoff kiest vier wijnen en brouwer Matt Brophy van Flying Dog brewery vier bieren bij de kazen die Marike van der Werff van kaashandel Abraham Kef heeft uitgekozen. Er komen briljante kazen op tafel. We trappen af met een Chaource, een broertje van de brie. Cuno laat er een semillon/sauvignon uit de Bordeaux bij proeven, Matt ontkurkt een Natte van brouwerij ’t IJ. Het bier heeft hier verreweg mijn voorkeur. De intensiteit van de smaak en het frisse koolzuur zijn een mooie combinatie met de kaas.

We vervolgen met een Beaufort l’Eté, die Marike zelf in de Savoie heeft opgehaald. Alleen al die ene kaas is de reis naar Abraham Kef waard. Wat een feest. Cuno kiest er een vijf jaar oude Chardonnay uit Robertson in Zuid Afrika bij. Matt gaat voor een 5AM Saint van Brewdog uit Schotland. Nu is het de wijn die de juiste toon weet te raken, wat een heerlijk duet. Het bier is voor mij te bitter, de subtiele smaak van de kaas gaat verloren.

Livarot is de derde kaas die op tafel verschijnt. Dit zusje van de camembert heet ook wel ‘le petit colonel’ vanwege de rieten banden die om de kaas gespannen zijn. Ze zien er uit als strepen op een uniform. Ondanks die oorlogzuchtige strepen legt de kaas het loodje tegen zowel de wijn als het bier. De moscatel uit Jerez is zoet en krachtig, maar laat als een te sterke maitresse geen spaan heel van de kaas. De Flying Dog Raging Bitch, een Belgian style IPA uit Amerika blaast op bitterheid de verdediging van de kolonel aan flarden. Als ik moet kiezen, dan toch voor het bier omdat de aardse tonen nog wat affiniteit met de kaas hebben.

We eindigen met een Laguiole vieux, een kaas die maar liefst acht maanden heeft gerijpt. Ik kende Laguiole alleen van de messen, maar van kaas hebben ze er net zoveel verstand. Laguiole vieux zou je kunnen zien als een verre neef van de Cheddar. Matt kiest hierbij voor een Zeeuwse Emelisse Black IPA, een bier dat wederom wel heel krachtig is voor de kaas. De licht gekoelde La Corette Pinot Noir is subtieler, en weet met zijn zuren het vet van de kaas goed partij te geven.

Voor mij eindigt deze strijd in een 2-2 gelijk spel, een beetje saai. Als partijdige scheids probeer ik een beslissing te forceren. Ik heb geluk, want na afloop van de proeverij weet ik een stukje Friese nagelkaas te scoren dat veel beter past bij de Raging Bitch. Als even later Bruno van brouwerij Sint Bernardus zich bij ons voegt, proberen we zijn Sint Bernardus Abt 12 met Laguiole. Dit is een heel plezierige combinatie en een prachtige afsluiting van een mooie proeverij.