
22 sep Bockbier international
[2007] Herfst, vallende bladeren, de regen gutst tegen de ramen. Het is de uitgelezen tijd voor bockbier. In Nederland staat bockbier voor een prachtig bitterzoet bier met de kleur van de herfst zelf. Het is alleen in de laatste maanden van het jaar te krijgen. Een echt seizoensbier dus en dat is maar goed ook. Bockbier smaakt gewoon niet op het terras van een strandtent in de zomerzon. Het gekke is dat Nederland in deze bockbiertraditie bijna alleen staat. Er bestaan wel een paar Belgische ‘bocken’ maar die zijn ontwikkeld om de Nederlandse consument een plezier te doen. Daarmee is bockbier één van de weinige biertypen die de Belgen van hun noorderburen hebben gekopieerd.
De grote biercultuur van Groot-Brittannië kent helemaal geen bockbier en het seizoensbier van Scandinavië is Juløl, een speciaal amberbier voor de kerstdagen. In Noorwegen bestaat wel een bockbier dat als ‘bokøl’ het hele jaar door over de toonbank gaat. Achter deze onappetijtelijke naam gaat een heel droog, donkerbruin bier schuil, met een smaak die doet denken aan leer, laurier en koffie. Het biertype is bijna uitgestorven doordat bier met meer dan 4,5% alcohol alleen nog maar in staatsslijterijen mag worden verkocht. Onder andere de kleine onafhankelijke brouwerijen van Aass en Mack maken een dergelijk bier.
Het enige andere land dat een levende bockbiertraditie heeft, is Duitsland. Dat is niet verwonderlijk, want volgens de overlevering komt de naam ‘bockbier’ bij onze oosterburen vandaan. De naam is afgeleid van het bier uit het dorpje Einbeck in het noorden van Duitsland. Dit Einbecker bier was al in de dertiende eeuw populair vanwege de onovertroffen kwaliteit. Bovendien bleef het bier goed, zelfs als het getransporteerd werd naar dorstigen op honderden kilometer afstand. De beroemde kerkvader Martin Luther staat bekend om zijn voorliefde voor bier. Op zijn huwelijk kreeg hij van de universiteit van Wittemberg een vat Einbecker bier cadeau, het beste bier dat in die tijd te krijgen was. Zelfs in het bierrijke Beieren stond Einbecker bier op eenzame hoogte. In het lokae dialect van München verbasterde Einbecker bier tot Ainpöcker bier en tenslotte tot ein Bockbier. En zo werd bockbier synoniem voor een bijzonder bier van uitzonderlijke kwaliteit. Einbecker bier bestaat nog steeds, maar lijkt in de verste verte niet op het bokbier zoals wij dat kennen. Het heeft meer weg van ons gewone pilsje. Daarnaast produceert de brouwerij een Urbock. Maar wie opgegroeid is met Nederlands bockbier kan niet anders dan beamen dat de leerling de meester ruimschoots heeft ingehaald.
Gelukkig is dat in Nederland anders. Want één van de dingen die bokbier zo bijzonder maakt, is dat het maar een paar maanden per jaar te krijgen is. Geniet ervan zolang het nog kan !
Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.