Een duister genoegen

25 apr Een duister genoegen

[2019] Ik heb nog nooit een proeverij meegemaakt die begint met een imperial stout met 9% alcohol. Het is nogal een statement als je met zo’n krachtpatser opent. Toch het precies dat wat Henrik Papsø deed, toen ik laatst op bezoek was bij de Amager brouwerij in Denemarken. Amager is één van de bekendste brouwerijen van de Deense craftbierrevolutie. De brouwerij werd opgericht in 2007. Hr Frederiksen, de imperial stout in kwestie, is het eerste commerciële bier van de brouwerij. Het is vernoemd naar Peter Frederiksen, een vriend van de beide oprichters van Amager, die hielp de atoomschuilkelder, die de brouwers hadden gehuurd, geschikt te maken om bier te bereiden. Het bier viel zo in de smaak bij bierliefhebbers op het bierfestival van Kopenhagen, dat Amagers naam onmiddellijk gemaakt was. Onder de bezoekers was ook een Amerikaanse bierimporteur, die het bier direct opnam in zijn portfolio. Export was daarmee vanaf het begin een belangrijke markt voor Amager. Dat is zo tot op de dag van vandaag. Zeventig procent van de productie van 400.000 liter wordt buiten Denemarken verkocht, in zo’n dertig landen.

De brouwerij staat bekend om z’n vele nieuwe bieren (zo’n veertig per jaar) en vreemde en grappige verhalen op het etiket. Wat dacht je van ‘Pink Farts & Unicorns’ of ‘Baby Wombat from Hell’? Dat gaat niet altijd goed, vooral niet in buurland Zweden, waar bier alleen via het staatsmonopolie Systembolaget verkocht mag worden. De Zweedse overheid is geobsedeerd door alcoholmisbruik. Ze houdt de verkoop (buiten de horeca) strak in staatshanden en wat er verkocht wordt met een kolossale accijns belast. Dat weerhoudt de staat er overigens niet van om in het buitenland wodka van staatsbedrijf Absolut met veel tamtam aan de man te brengen. Dat is blijkbaar geen probleem, zolang de arme Zweedse ziel zelf maar niet aan teveel verleidingen bloot gesteld wordt. Zo is er niet alleen een scherpe controle op welke bieren via het staatsmonopolie Systembolaget verkocht mogen worden. Als je al een toelating wint, dan wordt het etiket aan een strenge juridische controle onderworpen. Dat gebeurde ook voor het bier ‘Lust’ dat Amager in haar Zeven Zonden serie op de markt gebracht had. Het getekende poppetje op het etiket was volgens de Zweedse puristenjuristen te sexueel prikkelend. Een aanbod om het figuurtje wat minder rondborstig te maken werd niet geaccepteerd. De begeleidende tekst, dat de brouwerij wel op een orgie leek tijdens het brouwen, hielp niet echt het bier op de Zweedse schappen te krijgen. Een tweede voorstel, om een brede band met ‘CENSUUR’ over het etiket te plaatsen kon ook niet op goedkeuring rekenen. Droog meldden de Zweedse puristenjuristen dat van censuur geen sprake kon zijn. Het ging enkel om de Zweedse volksgezondheid. Uiteindelijk – het bier was gebrouwen en moest verkocht worden – besloot de brouwerij beeld en tekst geheel zwart te maken. Systembolaget had daarmee geen enkel probleem, zolang de wettelijk verplichte teksten maar leesbaar waren. En zo is ‘lust’ in Zweden een zwartgallig genoegen.

Gelukkig ging de proeverij niet op de zware voet verder, waarmee ze begonnen was. Een gevarieerde keuze aan prachtige bieren passeerde de revue. En na al het smaakgeweld volgde een tweede bier uit de Zeven Zonden serie als afsluiter: Greed. Een prachtig Kellerbier dat voor een veel te hoge prijs aan de man gebracht wordt.