Maria van Jesse

26 aug Maria van Jesse

[2011] Afgelopen woensdag bezocht ik mijn oude studentenstad Delft voor een professionele kroegentocht met een oude studiemaat. Het was mooi om mijn vriend weer eens te spreken en het caféleven in Delft te herbeleven. Mijn mooiste ervaring was die avond echter niet in het café, maar naast de Maria van Jessekerk. Onderweg van Kobus Kuch naar De Oude Klomp liepen we langs de kerk waar onze aandacht getrokken werd door wat gezang uit een binnenpleintje. Dat was de aandacht van mijn oor. Mijn oog viel op een lange tafel, rijkelijk gevuld met wel tien verschillende trappisten bieren. Terwijl ik likkebaardend vanaf de stoep stond te kijken kwam er een jongeman naar ons toe, die vroeg of we niet een biertje met ze mee wilden drinken. Dat wilden we wel. Onder een partytent stonden een paar jongeren met gitaar religieuze liederen te zingen. Op de inderhaast naar buiten gesleepte driezitsbank lag een stelletje er naar te luisteren. Een aantal jongemannen was in druk gesprek met de kapelaan. In ruil voor twee euro werd mij een prachtige Rochefort 10 ingeschonken. In bijpassend glas. Jeroen, zo heette de student waarmee ik sprak, vertelde mij dat een aantal jongeren enkele jaren geleden een katholieke jongerenvereniging had opgericht, die in de Maria van Jessekerk zijn spiritueel hoofdkwartier vindt. De trappistenbar was opgezet in het kader van de ontvangstweek voor nieuwe studenten. Het bestuur van de vereniging had alle trappistenkloosters aangeschreven met de vraag of ze als sponsoring een krat van elk van hun biersoorten konden krijgen. Alleen de abdij van Chimay had niet gereageerd. Maar zelfs van het meest bijzondere, en bijna niet te verkrijgen, Westvleteren waren er bieren aanwezig geweest. Geweest, want de (aankomende) studentenbevolking van Delft had al snel begrepen dat het proeven van een Westvleteren een bijzonder en uitzonderlijk genoegen is. Op woensdagavond was de Westvleteren dan ook op. De meeste bieren hadden de studenten zelf bij het klooster opgehaald, en waren daarbij zeer welkom door de abt ontvangen. Bijzonder om te beseffen dat spirituele en aardse topervaringen zo met elkaar verbonden kunnen worden. Plotseling werd ons gesprek onderbroken. Drie Italiaanse toeristen waren korte tijd voor ons net als wij langsgelopen en geboeid gekeken naar de gezelligheid op de binnenplaats. Ook zij waren gastvrij naar binnen gevraagd. Het bleken drie Italiaanse priesters, op vakantie in Delft. Eén daarvan bleek een aartsbisschop uit het diepe zuiden van Italië. Hij gaf ons de zegen, uit het Italiaans vertaald door de kapelaan. Zo verrijkt dronk ik met mijn gastheer nog een Puur van La Trappe. Met de nodige vertraging zetten wij daarna onze reis voort naar De Oude Klomp, waar we kort voor sluitingstijd binnenkwamen.