Amstel Bright

12 jan Amstel Bright

[2020] Dit jaar bestaat de Amstelbrouwerij 150 jaar. Het is een mooie aanleiding om stil te staan bij een van de bieren die onder die naam op de markt komen. Ik heb namelijk een zwak voor Amstel Bright. Het is het kleine blonde knulletje uit het Amstelgamma dat onbeholpen in z’n korte broek en hawai-shirt hip staat te wezen. Het wil zo graag op z’n grote broer Corona lijken en dat lukt steeds net niet.

Maar Amstel Bright doet me ook denken aan zorgeloze zwoele avonden op een hagelwit strand waarbij de zon langzaam in de azuurblauwe Caribische zee verdwijnt. Want het Caribisch gebied, en meer specifiek Curaçao, is waar het bier geboren is en waar het thuishoort. Rond de eeuwwisseling brengt Heineken met Amstel Bright een bier op de markt dat een tegenwicht moet gaan bieden tegen het succes van Corona. Het is nog net voordat de craftbierrevolutie met al zijn diversiteit aan smaken losbarst. Een lichtvoetig lager heeft dan nog iets revolutionairs. Het bier wordt gebrouwen in de Amstelbrouwerij op Curaçao. Dat geeft Amstel Bright iets magisch, alsof de zon in het goudgele bier meeverpakt is. Sommigen denken zelfs een licht zilte toets in het bier te kunnen ontdekken, vanwege het water dat de brouwerij gebruikt. Dat is afkomstig van een ontziltingsfabriek, die uit zeewater, drinkwater kan maken. Het draagt allemaal bij aan het dromerige beeld dat het bier oproept. Het bier is niet alleen populair op de Antillen, het wordt zelfs geëxporteerd naar Nederland.

Op het moment dat de Antilliaanse brouwerij Bright introduceert, verkeert het bedrijf al jaren in zwaar weer. De brouwerij is in 1960 opgericht door Amstel en distilleerderij J.A.J Spock BV, om de Nederlandse Antillen van lokaal bier te voorzien. In de loop van de jaren negentig komt het bedrijf echter in de problemen. De overheid schaft beschermende maatregelen af, waardoor Amstel meer en meer concurrentie krijgt van bieren uit Venezuela. Het is nu eenmaal een stuk duurder om bier te produceren op een klein eiland, waar alle grondstoffen en verpakkingen van elders ingevoerd moeten worden, dan in een groot land. In 2006 valt het doek, vier jaar later – een halve eeuw nadat het bedrijf feestelijk is geopend – worden de gebouwen gesloopt. Dat is overigens niet het einde van Amstel Bright. Het succes van het bier is te groot om het zo maar te saneren.

De productie verschuift naar de Heinekenbrouwerij in Den Bosch, die overigens brouwt met water uit eigen bron. Hoge heren besluiten het bier niet meer in Nederland op de markt te brengen. Die beslissing leidt tot de waanzinnige situatie dat het bier vanuit Nederland naar Curaçao geëxporteerd wordt, waarna het vanuit daar zijn weg terugvindt naar fans in Nederland. Gelukkig ziet Heineken vanaf 2013 in dat die situatie een beetje bizar is, en zeker niet in lijn met de duurzaamheidsdoelstellingen. Vanaf dat jaar is Amstel Bright ook gewoon verkrijgbaar in Nederland. En zoals je kunt verwachten is het ook hier vooral een strandbier. De smaak is redelijk vlak, wat aan de zoete kant. Naast gerstemout is er ook wat suiker toegevoegd, wat het bier makkelijk doordrinkbaar maakt. Volgens de ingrediëntendeclaratie zit er ook wat hop in. Dat is dan niet in overtuigende hoeveelheden. Maar dat hoeft ook niet, voor een bier waar de zon al in zit.