150 jaar Alfa

10 nov 150 jaar Alfa

[2020] In het kwartet van brouwerijen dat in dit schrikjaar het 150 jarig bestaan viert (en dat volgend jaar waarschijnlijk dunnetjes nog een keertje overdoet) zit ook de Alfa brouwerij uit Schinnen. Officieel heet de brouwerij Meens Bierbrouwerij BV, genoemd naar de familie die de onderneming vijf generaties geleden opgericht heeft.

Alfa is een van de allermooist gelegen brouwerijen van Nederland, verscholen in een buurtschapje in een groene vallei in het diepe zuiden van Limburg. De witte gebouwen roepen bij mij altijd associaties op van die romantische afgelegen whiskystokerijen in het ruige noorden van Schotland, waar het blozende zonlicht langsstrijkt. Alleen is het landschap hier niet ruig, maar juist lieflijk. Het is dan ook niet verbazend dat de brouwerij veel aandacht heeft voor de omringende natuur, en die in dit lustrumjaar ook probeert te versterken. De brouwerij leeft letterlijk van die natuur. De bron van waar de brouwers hun brouwwater tappen is officieel erkend door het ministerie van Volksgezondheid. Het water is niet alleen bronwater, het mag ook ‘bronwater’ heten.

De brouwerij is niet alleen mooi gelegen, ze is ook eigenzinnig in haar beleid. Waar veel brouwerijen inzetten op een breed portfolio van veel verschillende bieren, is dat bij Alfa overzichtelijk klein. Vrijwel alles draait om het buitengewoon zachte en pure edel pils. Daarnaast houdt de familie Meens vast aan een dort. Bij veel brouwerijen is dit moutige biertype gesneuveld in de strijd tegen steeds meer hoppige of zure bieren. Zelfs in de ‘thuisstad’ Dortmund is dort met een lantaarntje te zoeken. Maar in een kleine vallei in Limburg houdt dort krachtig stand. Dan is er nog een oud bruin, onmisbaar voor d’n sjoes, en super strong. Het gamma wordt afgesloten met twee bokken (eigenwijs alleen met een ‘k’, zoals vijftig jaar geleden gebruikelijk was). Een blonde lentebok in het voorjaar en een donkere herfstbok voor als het weer koud is. In tegenstelling tot de meeste traditionele brouwerijen is Alfa altijd zeer terughoudend geweest in de horeca. Het bier wordt hoofdzakelijk in flessen via de retail verkocht. Dat biedt vrijheid om in die horeca zaken soms allianties te zoeken die voor andere brouwerijen niet mogelijk zijn.

Misschien wel het meest bijzondere is dat het 150 jarig bestaan samenvalt met een generatiewissel. Voor familiebedrijven is dat een groot ding, spannend ook. Zo eens in de dertig jaar treedt de nieuwe generatie aan. Een generatie die van kinds af aan met het bedrijf is opgegroeid. Die niet anders weet dan dat de ergernissen en mooie verhalen aan de eettafel worden besproken, tot treurens toe. Die de druk van generaties voelt om in de voetsporen van de voorouders te treden en zich afvraagt ‘wil ik dit wel?’. En als je dan de beslissing hebt genomen ‘ja, ik wil!’ dan volgt misschien wel de moeilijkste fase. De overdracht. Want hoe bevecht je de ruimte om dingen anders te doen dan de voorgaande generatie? Wat behoud je en waar is vernieuwing nodig? Het is fascinerend om te zien hoe de familie Meens de fans van Alfa bier mee laat kijken naar het proces waar vader Harry Meens de teugels langzaam overlaat aan zijn kinderen en waar Michelle steeds meer op de voorgrond treedt, barstensvol plannen voor de toekomst.