26 feb Franches-Montagnes
[2011] Zwitserse chocolade kent iedereen, en de lokale kazen (en de fondue die je ervan kunt smelten) zijn tot ver over de landsgrenzen bekend. Aansprekende Zwitserse bieren lijken er echter nauwelijks te bestaan. Grote merken als Cardinal, Feldschlössen of Calanda zijn door internationale grootmachten als Heineken en Carlsberg opgekocht. Het levert dorstlessende pilsners op – niet spannend genoeg om naar het buitenland uit te voeren.
Maar zoals je in een bergstaat als Zwitserland verwacht, is er altijd wel ergens in een dal of op een berg een eigenzinnige brouwer te vinden die zich niets aantrekt van de heersende conventies en volledig zijn eigen gang gaat. Eén van die brouwerijen is de brasserie Franches-Montagnes in het westelijk kanton Jura, dichtbij de grens van Duitssprekend en Franssprekend Zwitserland. De brouwerij werd in 1997 door oenoloog Jérome Rebetez opgericht in het kleine bergdorpje Saignelégier. De mooiste manier om erheen te reizen is met de smalspoortreintje van de Chemins de fer du Jura vanuit Biel. Het mooiste moment om er heen te reizen is het eerste weekend van november. Dan houdt de brouwerij een open brouwdag. Iedereen is van harte welkom om de brouwerij te bezoeken. Er is muziek en voldoende te eten. Bovendien presenteert de brouwerij dan een nieuw bier. In 2010 kwam het tiende jaarbier op de markt: een bier met rode vruchten.
De brouwerij legt zich toe op tamelijk exotische bieren. Voor de wintermaanden produceert BFM (de afkorting waar de brouwerij zich mee tooit) een donker bier, op smaak gebracht met kruiden en honing. Het bier wordt voor opdienen opgewarmd tot zo’n 70 graden. Ideaal voor een koude winterdag, het laat je van binnen helemaal gloeien.
Kruiden spelen bij BFM een grote rol. La Brouette is een amberkleurig bier met 5% alcohol. Het is met groene thee op smaak gebracht. Het behoort niet tot mijn favorieten. Waar ik wel heel blij van wordt is La Meule: een goudgeel bovengistend bier met salie als opvallende kruiderij. Net als de Brouette komt het bier in een beugelfles op de markt. Met een verwachtingsvolle ‘plop’ gaat de fles open. In de geur van dit bier is de salie en andere kruidigheid duidelijk herkenbaar. De kleur is goudblond met de kenmerkende diffuse uitstraling van een ongefilterd bier. Dat belooft wat, de volle smaak van het bier is behouden en niet achter gebleven in het filter. De smaak is een beetje moutig met een spannende twist van salie. Een echt gastronomisch bier. Voldoende hoog op smaak op tegenspel te bieden en met smaakhaakjes om boeiende combinaties te maken. Met gekruide kip lijkt me dit een gedicht. Pasta met salieboter en Parmezaanse kaas lijkt bijna een vanzelfsprekendheid.
De bieren van BFM zijn tot in de Verenigde Staten beroemd. In 2009 riep de invloedrijke New York Times de Abbaye de Saint Bon-Chien van Brasserie de Franches Montagnes uit tot het lekkerste bier dat op hout gerijpt is. Een bier met een tweede fermentatie op eikenhout, waardoor het volle, maar zurige smaak krijgt. Smaken verschillen blijkt maar weer eens, want mij kon dit bier absoluut niet bekoren. Misschien heeft dat ermee te maken dat de journalisten van de Times een bier uit 2006 proefden, terwijl ik een fles uit 2009 probeerde.
Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.