Kaas en Zundert

27 jan Kaas en Zundert

[2014] Het blijft altijd een avontuur om een nieuw bier te proeven. Nog leuker is het om er een bijpassende kaas bij te vinden. Onlangs nam ik een flesje Zundert mee naar kaaswinkel Zuivelland Bankastraat in Den Haag om er een goede kaas bij te vinden. Bij voorkeur een Nederlandse kaas, want net zoals bij bieren hebben we bij kazen als Nederlanders een vreemd minderwaardigheidscomplex. We zijn trots op het succes van de grote volumes Gouda kaas, zoals we ook trots zijn op het succes van Heineken, Bavaria of Grolsch. Maar we vergeten dat er nog een grote rijkdom aan bijzondere smaken beschikbaar is naast de grote namen. Het lijkt wel een soort collectieve smaakangst waar we aan lijden. Als we al voor smaak gaan, dan moet het buitenlands zijn: Belgisch bier of Franse kaas.

Nergens voor nodig! In Nederland worden geweldige bieren gebrouwen en prachtige kazen gemaakt. En de combinatie van bier en kaas is een briljante. Het zout van kaas vindt een prachtig speelmakkertje in het bitter van bier. Het koolzuur uit het bier snijdt dwars door het vette, filmende mondgevoel dat de kaas achterlaat. Zo komt iedere hap en iedere slok tot z’n recht.

Om een bijpassende kaas bij het nieuwe trappistenbier Zundert te vinden heb ik samen met kaaskenner Annelies van de Ende de smaak van het bier ontleed. Als het bier niet te koud wordt gedronken is die verrassend subtiel. De kaas mag dus niet te krachtig zijn. Er is een duidelijke bitterheid aanwezig die lang blijft hangen, maar vooral de kruidigheid lijkt een spannend aanknopingspunt. Een pittige Noordhollandse (Beemster)kaas blijkt iets te veel van het goede. De subtiliteit van het bier gaat helemaal verloren. Die blijft wel staan bij een halfzachte geitenkaas. Grietje van Ouddorp (zo heet de kaas) laat het bier mooi tot z’n recht komen. Bovendien is het wel geestig beeld: Grietje met haar trappist. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het bier er meer van opfleurt dan de kaas. Maar met Grietje hebben we nog niets gedaan met de kruidigheid van het bier. Een jonge kruidenkaas van koemelk lijkt een aardige tweede stap. Het blijkt een regelrechte mislukking. De kruiden van bier en kaas sluiten totaal niet op elkaar aan. Het bier wordt er wrang en hard van en ook de kaas gaat minder smaken. Dit kan niet de bedoeling zijn.

We zoeken onze toevlucht tot een echte nagelkaas. Niet dat er kruidnagel in het bier te ontdekken is, maar het lijken complementaire smaken. Het blijkt de spijker op z’n kop. Nu is het vooral de kaas die helemaal opfleurt. De smaak van kruidnagel ontploft bijkans op je smaakpapillen. Het bier houdt manmoedig stand, maar verandert minder van smaak. Wat een bijzondere ervaring.

Het bewijst maar weer eens de verrassende veelzijdigheid van het combineren van bier en kaas. Van een halfzacht Grietje tot een harde nagelkaas, er gebeurt van alles in dit smaakballet.