Reusch van Schimmert

Reusch van Schimmert

[2021] Onlangs was ik op bezoek bij de hoogst gelegen brouwerij van Nederland. Nu is dat al een bijzonderheid, maar het bijzondere van de Reusch van Schimmert is, dat deze hoogte eigenlijk het minst interessante aan de brouwerij is. De brouwerij is onderdeel van een concept dat aandacht vraagt voor lokaal geproduceerd eten.

De Reusch van Schimmert is een oude watertoren in het Limburgse Schimmert. Van welke kant je ook aan komt rijden, de watertoren kun je niet missen. De kloeke bakstenen toren in de stijl van Berlage rijst boven het omliggende land uit. Echt een reus van een ding. Op het moment dat de watertoren overbodig werd voor z’n eigenlijke doel, besluit Nico Eurelings het monument te kopen. Samen met André Köppen willen hij er een icoon van maken voor lokale en duurzame voedselproductie. Zo komt er een restaurant, een filmtheater dat meer doet dan alleen de ogen en de oren bekoren, een vergaderzaal, een expositieruimte voor lokale producenten en de brouwerij. Op de top van de toren vind je een café met een schitterend uitzicht op de wijde omgeving. Dat uitzicht is cruciaal in het denken van de Reusch van Schimmert. Alles wat ze hier serveren is geteeld op een afstand die je op een heldere dag vanaf de toren kunt zien. ‘Eten van zover je kunt zien’, noemt André het. Voor het gemak is die afstand vastgesteld op zestig kilometer. “Alleen de koffie is een uitzondering”, bekent André. “Daar kunnen we geen alternatief voor vinden. En zonder koffie kunnen we de horeca niet draaien.”

Voor frisdrank is er wel een alternatief gevonden, met een belangrijke rol voor de brouwerij. “Natuurlijk brouwen we ook bier”, vertelt André, “maar de meeste bieren die we schenken zijn afkomstig van de Gulpener brouwerij. Die ligt hier in de buurt, en bij hen weten we dat de granen en de hop volgens hetzelfde lokale concept zijn aangekocht.” Voor frisdrank ligt dat anders. André krijgt helemaal glimmende ogen als hij enthousiast verder gaat. “Veel frisdrank is erg zoet, met toegevoegde suikers. Wij doen dat anders. De basis is een heel bijzonder graan, dat door een lokale teler ontwikkeld is. Het is verwant met tarwe en spelt, maar is duurzamer in de teelt. Met dit graan brouwen we een wort dat we vervolgens met een melkzuurbacteriecultuur laten fermenteren. Je krijgt dan een soort zuur bier maar zonder alcohol. Aan dat bier voegen we het sap toe van lokaal geteelde vruchten. Denk aan kersen, druiven of blauwe bessen. Verder voegen we niets toe: geen suiker, geen kleurstoffen. Het resultaat is een hele verfrissende, zoetzure drank, die we ‘Frisch’ noemen.” En het moet gezegd, het resultaat is waanzinnig lekker, echt een alternatief voor bestaande frisdranken.

Met Frisch kersen maakt André zelfs een heel bijzondere radler, die niet bedoeld is voor een warme zomerdag, maar het heel goed doet bij chocoladetoetjes. “Als je Frisch mengt met Gulpener IJsbock krijg je een heel bijzonder effect. Je gaat richting de Schwarzwaldertorte”. En hij heeft gelijk, dit is een radler zoals ik nog nooit heb gedronken. Eentje om aan te nippen bij een lavacake bijvoorbeeld.

1 Reactie
  • Gilbert Petit
    Geplaatst op 13:00h, 02 december

    Mooie promotie, in prozaïsche taal geschreven.