Sion Kloosterbier

09 okt Sion Kloosterbier

[2023] Brouwende trappistenkloosters, die ken ik. Sterker nog, hun bieren zijn bekend over de hele wereld. Er zijn nog heel veel trappistenkloosters zonder bierbrouwerij. Dan heb je nog trappistenkloosters die hun bier elders laten brouwen. Die bieren dragen het logo ‘Authentic Trappist Product’ niet. Er zijn trappistenkloosters, die ooit brouwden, maar daarmee gestopt zijn, zoals het klooster in Tegelen en recent nog Spencer in de Verenigde Staten. En er zijn trappistenklooster die gesloten zijn, maar waarvan de brouwerij nog bestaat, zoals in Achel. Maar een voormalig trappistenklooster waarin een brouwerij gesticht is, pas nadát de trappisten vertrokken zijn, dat is nieuw voor mij. Het heeft ook iets vreemds, het klinkt bijna als mosterd na de maaltijd. Maar mosterd na de maaltijd, dat blijkt heel goed te kunnen.

Die bijzondere brouwerij staat in Nederland en heet kloosterbrouwerij Sion. In 1890 werd in Diepenveen bij Deventer de abdij Sion gesticht door monniken uit Achel. Het klooster in Achel was 44 jaren daarvoor hersticht monniken uit Westmalle. Je zou denken dat abdij Sion, met zo’n familiegeschiedenis ook wel zou gaan brouwen. Niets is minder waar. In Sion heeft nooit een brouwketel gestaan. De monniken van Sion voorzagen in hun levensonderhoud door het voeren van een grote boerderij.

Zoals bij zoveel kloosters, liep ook in abdij Sion het aantal monniken terug. De trappisten verkochten de gebouwen aan een andere religieuze gemeenschap waardoor de kloosterfunctie behouden bleef. Zelf stichtten ze een klein nieuw klooster op Schiermonnikoog, waardoor er op dat Waddeneiland nu echt weer monniken wonen.

Maar ook de gemeenschap van klooster Nieuw Sion, zoals het nu heet, moet in haar levensonderhoud voorzien. De landerijen zijn afgestoten, maar er is nog wel een schitterend verzorgde kloostertuin, waarin groentes, kruiden en vruchten worden verbouwd. Het gastenhuis bleef behouden. En er kwam een brouwerij, voor het eerst in de geschiedenis. Brouwer is Frits Lutgerink, één van de initiatiefnemers achter DAVO-bier. Die brouwerij is een groot succes met alle drukte en gedoe van dien. Frits zocht meer iets in rust en landelijkheid. Die is in het klooster Nieuw Sion volop te vinden. De afspraak is dat de brouwerij niet groter zal groeien dan wat nodig is voor het onderhoud van de gemeenschap. Een herhaling van de drukte bij DAVO zit er niet in. Frits maakt zo veel mogelijk gebruik van grondstoffen uit de omgeving. Vanuit het raam van de brouwerij, zie je de akker waarop de gerst voor het ‘enkel blond’ bier groeide. Dat is heel bijzonder, want brouwgerst vereist wel heel veel aandacht om goed te groeien. Voor de brouwerij staan ook een paar hopranken. Van die hop brouwt Frits eens per jaar een eenmalig bier, vlak na de oogst. Zijn bieren zijn klassiek, veelal geënt op de Belgische kloostertraditie.

Heerst normaal gesproken in klooster Nieuw Sion al een behoorlijke bedrijvigheid, met meer dan tweehonderd vrijwilligers, tijdens de kloosterdagen is de sfeer nog kleurrijker. De kloosterlingen, die overigens niet aan een habijt herkenbaar zijn, openen dan hun deuren voor diegenen die kennis willen maken met het leven in bezinning en christelijke spiritualiteit. Er heerst nog steeds een gewijde rust, maar overal hoor je muziek. In de kerk speelt iemand fluit, uit de kappittelzaal klinkt gezang. Vrijwilligers geven workshops en in de moestuin gonst het van de drukte. Op fluistertoon kun je zelfs een lokaal gebrouwen glas bier drinken.