Zilveren zomer

19 jul Zilveren zomer

[2022] Dit voorjaar lanceerde Heineken een nieuw bier onder de eigen naam: Heineken Silver. Dat is een grote gebeurtenis voor deze Nederlandse brouwer, want lange tijd was men huiverig om zogenaamde ‘line extentions’ aan het merk te verbinden. De legendarische Freddy Heineken was daar naar verluidt geen voorstander van. Heineken Dark en Heineken (Tarwe)bok, waren de uitzonderingen die de regel bevestigden. In de VS kwam daar later nog Heineken Light bij.

Het tij keerde met de wereldwijde en succesvolle introductie van Heineken 0.0. Er was inmiddels zoveel ervaring opgedaan met alcoholvrije bieren onder andere merknamen en de kennis was zo ver toegenomen, dat de tijd rijp was voor deze stap. Het bier bleek een kwantumstap voorwaarts ten opzicht van andere alcoholvrije lagerbieren. Een schot in de roos. Niet alleen het bier zelf is van hoge kwaliteit, ook de blauwe uitstraling past naadloos in de iconische huisstijl.

Bij Heineken Silver heb ik een minder duidelijk beeld, behalve dat het merk me er op wijst dat ik nu echt tot een rijpere generatie behoor. Het bier is ontwikkeld voor de jongvolwassen doelgroep. Het bier werd geheel eigentijds gelanceerd in de metaverse. Dat ik daarbij vrijelijk associeer met Meta de Vries, geeft heerlijk helder aan dat ik niet tot de doelgroep behoor.

Volgens de site heinekenhoreca.nl bestaat er bij de jongvolwassenen, maar ook breder, een ‘voorkeur voor makkelijker toegankelijke en minder bittere dranken’. Het originele Heineken heb ik eigenlijk nog nooit als moeilijk toegankelijk of bitter beschouwd, maar blijkbaar zien de productontwikkelaars van Heineken dit anders. Wat ik spannender vind, is dat men blijkbaar een einde ziet komen aan de craftrevolutie van bijzondere en soms uitgesproken smaken. Denkt Heineken strategisch twee stappen vooruit en is IPA straks ‘het drankje van papa’ dat de jeugd niet wil drinken? Het is immers de tweede pilsachtige introductie op de Nederlandse markt in korte tijd, na Birra Moretti.

Of is Silver een antwoord op de eveneens niet bittere en makkelijk toegankelijke Budweiser van concurrent ABInBev? Op zichzelf kan ik dat wel begrijpen. Er is blijkbaar ruimte voor een bier waarbij je nog minder moeite moet doen om je smaak te ontwikkelen. En eerlijk is eerlijk, het smaakt buitengewoon makkelijk toegankelijk. Bij een proeverij waarbij ik onder andere Heineken Silver blind liet proeven, bleek het bier goed in de smaak te vallen bij diegenen die nauwelijks bier drinken. De etende en drinkende mens blijkt nu eenmaal van nature lui. Anders zou McDonald’s ook niet zo succesvol kunnen zijn.

Maar als dit de strategie is, dan begrijp ik de naam weer minder: Silver. Budweiser kroont zichzelf als King of Beers. Amerikanen zijn zelden bescheiden, als het op marketing aankomt. Heineken zet daar Silver tegenover. De tweede plaats lijkt daarbij al ingebakken. En hoe gaat het straks op de Amerikaanse markt, waarbij Coors Light de bijnaam ‘the silver bullet’ heeft. Of moet Heineken Light dit makkelijke marktsegment in de VS afdekken?

Ook de vormgeving is minder strak dan bij de Amerikanen. Silver lijkt minder aan te sluiten bij het iconische beeld van de Heineken die nu als ‘original’ door het leven gaat. Voor mij is Silver als een wake-up call. Ik moet blijkbaar rap aan de bak om bij te blijven bij de nieuwste ontwikkelingen. Wat dat betreft kijk ik uit naar een zilveren zomervakantie in Dencentraland.