
05 okt Herboren PINT-bockbierfestival
[2024] Ik kan het niet nalaten om bij de start van het bockbierseizoen, ‘traditioneel’ op de eerste maandag van oktober, een bierlogje te schrijven over bockbier. Zeker niet nu op Werelddierendag 4 oktober ook het PINT-bockbierfestival terugkeert na een winterslaap van zes jaar. Lange tijd was het bockbierfestival voor mij één van de hoogtepunten op de bierkalender, zeker in een tijd dat bierfestivals nog dun gezaaid waren. Bovendien heeft het festival geleid heeft tot Klompenbock, een bier dat ik ontwikkelde met JW Fukkink van Leidsch Bier. Erg gaaf dat de PINT-regio Noord Holland de handschoen heeft opgepakt en dit festival nieuw leven in blaast.
De locatie voor de wederopstanding van het festival is een stuk minder grandioos dan de Beurs van Berlage, waar de laatste edities gehouden werden. Berlage zou ook niet realistisch geweest zijn, de bierwereld ziet er anders uit en je moet voorzichtig beginnen. De studio in De Hallen van Amsterdam blijkt een prima plek voor dit evenement om weer voorzichtig op te krabbelen en de eerste stapjes te zetten. Er zijn zo’n veertig verschillende bockbieren beschikbaar, traditioneel vooral getapt door vrijwilligers die de nodige moeite hebben om de koolzuurdruk in toom te houden. Opvallend is dat de gemiddelde leeftijd van die vrijwilligers een stuk hoger ligt dan bij andere bierfestivals. Het is een uitdaging waar bierconsumentenvereniging PINT te wachten staat: hoe blijf je als vrijwilligersorganisatie interessant voor jongere generaties. Overigens speelt die vraag niet alleen bij PINT, vrijwel alle verenigingen worstelen hiermee. En misschien staat bockbier zelf ook wel voor dezelfde uitdaging: traditioneel blijven of vernieuwen? Of kun je beide doen?
Natuurlijk zijn er bocken die dicht bij de traditie blijven, zoals die van Amstel of de Gooische. De Tesselaar heeft dit jaar de iconische Ezelenbok van SNAB weer nieuw leven ingeblazen. Een deel van de opbrengst van dit bier komt ten goede aan projecten die de biercultuur in Nederland versterken. Maar de vernieuwing in het bierlandschap laat zich ook in het aanbod op het bockbierfestival zien. Zo proefde ik met Blackbock een geslaagde kruising tussen bock en porter, gebrouwen door VandeStreek. Bij de Naeckte brouwers kreeg ik een proevertje als waarschuwing, omdat de koffiesmaak in hun bockbier wellicht te sterk was. Het blijkt een mooi gelaagd bier, dat wel wat ver van het idee van een bockbier afdrijft. Dat is helemaal het geval met de Drop Bock van Frontaal. Een bier dat ik per ongeluk bijna als Dropbox bestelde. Het bier is ontstaan uit een samenwerking tussen de brouwers van Frontaal en de makers van Oldtimers drop. Nu ben ik meestal wat huiverig voor dit soort combinaties, maar in dit geval is het resultaat is een buitengewoon smaakvol bier. Je moet wel een drophead zijn, want het is bijna een soort vloeibare drop geworden. Met bockbier heeft het niet zoveel meer te maken, met vernieuwing des te meer. Het was mooi om beide einden van het spectrum op het PINT-bockbierfestival te kunnen proeven.
Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.